Soms zou je de ander wel willen veranderen, vertellen hoe jij het graag ziet.

Maar is er daadwerkelijk maar 1 manier, 1 weg?

Is het overnemen…… de weg wijzen…. dwingen of overrompelen wel  dat wat we werkelijk willen? Hoe kun je de juiste balans vinden tussen begeleiden en je kind zijn weg laten bewandelen.

De kaart is immers niet het gebied!

Elk mens ervaart op een geheel eigen en unieke wijze de wereld. Hoe de wereld is en hoe iemand deze beleeft zijn dus twee heel verschillende zaken.

De kunst is om je kind, je partner , je dierbare….. je omgeving te laten zijn met al hun gevoelens en gedragingen zodat een ieder optimaal contact kan maken met zijn oorspronkelijke zelf.

Het kind vol overgave eerst wikkelen in liefde, warmte en geborgenheid om het vervolgens af te wikkelen zodat het zich kan ontwikkelen.

Verwachtingen hebben we allemaal…….. en daaraan verbonden zit dan ook teleurstelling.

De maatschappij, social media, resultaatgerichtheid, toetsen……. Wat betekenen al deze feitelijke verwachtingen voor een kind?

De druk die hierbij ontstaat, de onzekerheid die toeneemt. Wat doet dit met de kind van deze tijd.

Is er nog ruimte om de stilte te vinden om te vervelen. Om te tekenen zonder dat het per definitie mooi moet zijn of iets moet voorstellen.

Knippen, plakken, kleuren, modderen…… zonder resultaat, zonder verwachting.

Vol overgave in het proces, alleen zijn met zichzelf in alle tevredenheid.

Gewoon voelen en doen zonder per definitie er iets aan vast te denken.

Geest en lichaam zijn sowieso onlosmakelijk met elkaar verbonden en vormen een perfecte eenheid. Dus als je verdrietig bent, kun je tegelijkertijd geen zelfvertrouwen, opgewektheid en blijheid uitstralen, lachen je ogen niet, zijn je spieren niet ontspannen, staat je lichaam niet vol vertrouwen kaarsrecht en communiceer je niet op een positieve manier.

De kracht van een keuze is gewoon heel krachtig. Of het nu een “nee” is of een keuze vanuit een kwaliteit, een talent, een wil. Daar is de weg. Deze kracht is alles bepalend.

Keuze over hoe je denkt en handelt om zo iets voor jezelf te bereiken.

Om met de normen en waarden door je opvoeders en de maatschappij een aantal eigen wijsheden toe te voegen om van daaruit een eigen mening, een eigen kijk, een eigen waarheid en een eigen levensstrategie te ontwikkelen.

Elk persoon vaart zijn eigen bootje, wees de wind in de zeilen zodat je kind zijn eigen koers kan bepalen.

Kan dobberen als het nodig is kan aanmeren in een veilige haven van liefde en troost.

Katja